شناخت یک درصد از هستی، پایانی برای جهان های موازی نیست

 

جهان هستی پر از رمز و رازهای ناشناخته است اما آگاهیهای بشر نشان می دهد که تاکنون تنها یک درصد از کل کیهان شناخته شده است. این ناآگاهی زمانی خود را بیشتر نشان می دهد که صحبت از جهانهای موازی و تکرار نامحدود هستی به میان بیاید.
به گزارش خبرگزاری مهر، اخترشناسان و منجمان بزرگ در طول تاریخ با جستجو در آسمان بی کران به دنبال کشف ناشناخته های جهان بوده اند. این دانشمندان تلاشهای خود را با ابتدایی ترین تجهیزات نجومی آغاز کردند و اکنون به دستگاههای بسیار پیشرفته ای برای درک کیهان رسیده اند. با وجود این هنوز دانسته های بشر از عالم هستی بسیار ناچیز است.

باران پرتوهای کیهانی ما را در استخری از نوترینو شناور می کند و این نوترینو موجب تغییر شکل فضا - زمان در سطح کیهانی می شود. نوترینو ذره ای کوچک است که جرم آن درحالت سکون برابر با صفر است.

آنچه که ما درباره جهان می دانیم نشان می دهد که کیهان در مجموع 4 درصد از گازهای بین کهکشانی، 0.6 درصد از ستارگان و سیارات و 0.4 درصد از نونرینو تشکیل شده است.

این تمام آن چیزی است که انسان تاکنون موفق به کشف آن شده است. اما همه این 5 درصد فوق هم به طور کامل نمی شناسد. در واقع ستاره شناسان در خوش بینانه ترین حالت تنها موفق شده اند یک درصد از جهان را مشاهده کنند.

در حقیقت دانسته های بشر از دو بخش بسیار بزرگتر جهان بسیار ناچیز است. این دو بخش ماده و انرژی تاریک هستند: 23 درصد از عالم هستی از ماده تاریک و 72 درصد از انرژی تاریک تشکیل شده است. آگاهی بشر درباره این دو بخش بسیار مهم که تقریبا 95 درصد از عالم وجود را در بر می گیرند تقریبا هیچ است.

اما این پایان راه نیست به طوری که برپایه برخی تئوریها باید یک نیروی دافعه نیز در اولین دقایق پس از بیگ بنگ ایجاد شده باشد که تا ابد برای انسان ناشناخته خواهد بود.

این نیروی دافعه به طور بالقوه می تواند منجر به ایجاد جهانهای موازی و متعدد شود. برای درک بهتر جهانهای موازی متعدد لزوما به کسی مثل شما نیاز است که شما نباشید. این کسی مثل شما در حال خواندن این مقاله است که کسی مثل من نوشته است که من نیستم. این کسی مثل من در کشوری مثل ایران زندگی می کند که ایران نیست، بر روی زمینی که زمین ما نیست.

مفهوم تکرار جهانهای بی پایان بسیار قدیمی است. علاوه بر فیلسوفان مکتب میلتوس که در قرن پنج قبل از میلاد در شهر میلتوس یونان شکل گرفت، لوئی آگوستی بلانک، نویسنده، جامعه شناس، آرمانگرا و انقلابی فرانسوی (1881-1805) نیز به ante litteram (پیش از حرف) در جهانهای موازی اعتقاد داشت.

این مفهوم به طور کلی برای شخصیتها، جریانهای فکری و جنبشهای فرهنگی استفاده می شود که ویژگیهای آنها با پدیده های تاریخی اعصار بعدی سازگاری دارد.

سپس مکانیک کوانتوم تئوری "ابر- کمانها" (Superstring theory) را مطرح کرد. این تئوری درباره تمام ذرات و نیروهای بنیادی طبیعت توضیح می دهد و این نیروها و ذرات را به صورت لرزه هایی از "ابر کمانهای متقارن" مدلسازی می کند.

دانشمندان پیرو این تئوری در مورد جهانهای موازی بر این باورند که"جهان به طور بی پایانی تکرار می شود." 

منبع